به راستی چه سخت است

به راستی چه سخت است
خندان نگهداشتن لب ها؛
در زمان گریستن قلب ها
و تظاهر به خوشحالی در اوج غمگینی؛
و چه دشوار و طاقت فرساست،
گذراندن روزهای تنهایی؛
در حالی که تظاهر می کنی
هیچ چیز برایت اهمیت ندارد؛
اما چه شیرین است
در خاموشی و خلوت،
به حال خود گریستن..
و فقط خداست ، آرام بخش دلها !

شنبه 6 مرداد 1391 - 11:23:31 PM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

setare

http://[email protected]

ارسال پيام

سه شنبه 9 مرداد 1391 1:34:49 PM

گاهي لازم اينست كه پيغمبر تنهايي هاي خودباشيم!! نيازي به تظاهرنيست! وقتي غمگينيم اما اندوهگين نبودن ديگري برايمان با اهميت ميشود، يعني مرحله اي جديد از رشدو بلوغمان را گذرانده ايم و ديگر مجاز نيستيم به غصه هاي كودكانه خود فكركنيم! اكنون زمان تكليف است چون فهميده ايم ميتوانيم به ديگران شادي هديه كنيم و حالا زمان آنست كه اندوه هاي كوچك را فراموش كرده و به شاديهاي جديد بزرگمان بينديشيم!! حالا ديگر ما به مقام پيغمبري جهان درون خود رسيده ايم!